Χμμμ… Κατάλληλη εισαγωγή για το Infinity War… Για να σκεφτώ…
Αυτό, παιδιά! Αυτό ακριβώς… Ήρθε επιτέλους η ώρα που θα γράψω κριτική για την ταινία αυτή! Αφήστε με να το απολαύσω!
Συστάσεις δε χρειάζονται. Μετά από μια δεκαετία ταινιών στο Marvel Cinematic Universe και μετά την πρώτη εμφάνιση του Thanos στο πρώτο Avengers (2012), έφτασε επιτέλους η μεγάλη στιγμή του Infinity War.
Ο Mad Titan με το όνομα Thanos «έφαγε» όλη την πλάση να ψάχνει τα Infinity Stones, αυτά τα πετράδια που δίνουν στον κάτοχό τους τον έλεγχο ολόκληρου του σύμπαντος. Κι έχει φτάσει πλέον πολύ κοντά στο στόχο του. Μοναδικό του εμπόδιο, οι Avengers! Τουλάχιστον, με τη διευρυμένη πλέον έννοια. Στο Infinity War, γινόμαστε μάρτυρες ενός πρωτόγνωρου crossover, που χτιζόταν την τελευταία δεκαετία. Σχεδόν όλοι οι ήρωες του MCU που έχουμε δει μέχρι τώρα, ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στον πανίσχυρο Thanos. Θέλετε κι άλλες λεπτομέρειες για την υπόθεση; Δε θα έχετε! Όσο πιο απροετοίμαστοι πάτε να δείτε την ταινία, τόσο το καλύτερο για εσάς. Θα με ευγνωμονείτε γι’ αυτό!
Περνώντας στο σχολιασμό της ταινίας, θέλω πρώτα απ’ όλα να δηλώσω πως, προσωπικά, ένιωσα το Infinity War να αποτελεί ένα μεγάλο ευχαριστώ από την πλευρά της Marvel προς τους fans. Πρόκειται για μία από τις καλύτερες superhero ταινίες όλων των εποχών (μέχρι στιγμής) και προσπαθώ να είμαι μετριοπαθής αυτή τη στιγμή. Αλλά για να σας το εξηγήσω καλύτερα, θα σας πω αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους πιστεύω κάτι τέτοιο:
- Πρόκειται για μια ταινία 2 ωρών και 40 λεπτών! Για πάνω από δυόμιση ώρες, παρακολουθείς μια ταινία που όχι μόνο δε σε κουράζει, αλλά φροντίζει να σε «κρατήσει» κολλημένο στη μεγάλη οθόνη από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι μια εντυπωσιακή κινηματογραφική εμπειρία που σκοπό έχει να σε αποζημιώσει με τον καλύτερο τρόπο.
- Οι σκηνές δράσης, άλλοτε μικρότερες κι άλλοτε μεγαλύτερες, μπορούν να χαρακτηριστούν από εντυπωσιακές μέχρι επικές. Τα ειδικά εφέ, η σκηνοθεσία κι οι εικόνες που βλέπεις κατά τη διάρκεια του Infinity War σε αφήνουν πολλές φορές με ανοιχτό το στόμα κυριολεκτικά. Πραγματικά, ένα τόσο καλοδουλεμένο αποτέλεσμα δικαιώνει σίγουρα την αναμονή αλλά και τη στήριξη των fans όλα αυτά τα χρόνια.
- Η επιστροφή των αγαπημένων σούπερ ηρώων της Marvel στέφεται με απόλυτη επιτυχία καθώς, παρά τον μεγάλο αριθμό τους, κανείς δε «χάνεται» μέσα στην πλοκή. Ο καθένας απ’ αυτούς λαμβάνει τον απαραίτητο χρόνο στην ιστορία για να τον «χορτάσεις» ενώ τα αναπάντεχα «ζευγάρια» που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της πλοκής, χαρίζουν γέλιο, εκπληκτική δράση και πολλές εκπλήξεις. Ως θεατής, είσαι πλέον εξοικειωμένος με τον καθέναν απ’ αυτούς οπότε οι εισαγωγές ή οι περιττές σκηνές παραλείπονται ορθά και μένεις στο να απολαμβάνεις το καλύτερο κομμάτι του κάθε ήρωα.
- Ο μεγάλος κακός του MCU (ναι κύριε Thanos για σένα μιλάμε) ξεχωρίζει ως ένας από τους καλύτερους villains που έχουμε μέχρι τώρα δει. Μέσω της ευρηματικής ανάπτυξης του χαρακτήρα του, διαπιστώνεις ότι πρόκειται για έναν πολυδιάστατο πρωταγωνιστή, με σκέψεις, διλήμματα, αισθήματα και πάνω απ’ όλα μια λογική που κρύβεται πίσω από κάθε αποτρόπαια πράξη του μέχρι τώρα. Ο Josh Brolin ενσαρκώνει τον Thanos με μια εκπληκτική μαεστρία και δίνει τέτοιο βάθος στην περσόνα αυτή, που φτάνεις σε κάποιο σημείο να συμφωνείς (εν μέρει) με τα κίνητρά του, ασχέτως που βασίζονται σε μια διαστρεβλωμένη άποψη ηθικής ή κριτικής ικανότητας.
- Οι ανατροπές είναι τόσες πολλές κι οι εξελίξεις στην πλοκή τόσο γρήγορες που κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις να συνέλθεις από το ένα «χαστούκι» και τσακ… στη σκάει το επόμενο! Το σενάριο κρύβει αρκετές εκπλήξεις που ο κάθε θεατής θα εκτιμήσει και που συμβάλλουν, είτε πολύ είτε λίγο, στην όλη ιστορία.
- Τα συναισθήματα που σου προκαλεί το Infinity War είναι πολλά: αγωνία, χαρά, ενθουσιασμός, γέλιο, άγχος, θλίψη. Ένα συνονθύλευμα αντιδράσεων σε περιμένει καθώς θα βλέπεις για δυόμιση ώρες τους Iron Man, Captain America, Guardians και τους λοιπούς να γυρνάνε το σύμπαν ολάκερο, ψάχνοντας τρόπους να σταματήσουν το Thanos, πριν να είναι αργά. Ειδικά, αν τύχει να δεις την ταινία σε γεμάτη αίθουσα, θα ακούσεις πολλά γέλια αλλά και κάποιες μικρές τσιρίδες… Κι ο νοών νοείτω!
Δε ξέρω αν έχει νόημα να επεκταθώ περισσότερο αλλά όπως καταλάβατε, ξετρελάθηκα! Αξίζει να πω ότι αφού έπεσαν οι τίτλοι τέλους, έμεινα πολύ ώρα να κοιτάζω αποσβολωμένος την οθόνη… Όταν θα δείτε το τέλος, θα με κατανοήσετε!
Χρειάζεται να πω να τρέξετε να τη δείτε;;; Δε χρειάζεται! Ήρθε παιδιά το Infinity War κι είναι αυτό που πραγματικά περιμέναμε: το πρώτο μέρος της κορύφωσης μιας ιστορίας που χρειάστηκε πάνω από δέκα χρόνια για να στηθεί… Εύγε Marvel! Κι εις ανώτερα!!!
Υ.Γ. Αργεί πολύ ο Μάιος του 2019;
Υ.Γ. 2 Μετά τους τίτλους τέλους, υπάρχει μια έξτρα σκηνή (shocking) που δίνει μια μικρή εισαγωγή για το τι έπεται! Οπότε, μην το κουνήσετε από τη θέση σας μετά το «The End». Αξίζει!
Υ.Γ. 3 Υποσχεθείτε μου, σας εκλιπαρώ, ότι δε θα είστε σαν αυτούς που χειροκροτούσαν σε όλη την ταινία κάθε φορά που πρωτοεμφανιζόταν ένας Avenger! Σας εκλιπαρώ δηλαδή… Μην χειροκροτήσετε!!!
Στάθης Ιωάννου
tvcinefeel.wordpress.com 